Terapia Floss Band Łódź

Flossing – owijanie danej części ciała (stawów, mięśni) elastyczną taśmą „floss band” w celu wywołania miejscowej kompresji tkanek. Najważniejszym zjawiskiem wykorzystywanym podczas zabiegu jest kompresja powodująca wzrost ciśnienia w tkankach miękkich.

Działanie flossingu:

• -terapia przeciwobrzękowa – zmniejszanie lub zapobieganie obrzękom;
• -przyspieszenie leczenia urazów;
• -działanie przeciwbólowe (poprzez stymulację mechanoreceptorów);
• -przyspieszenie gojenia tkanek w wyniku stymulowania ich przekrwienia;
• -poprawa mobilności skóry, powięzi i mięśni;
• -poprawa percepcji (czucia) ruchu.

Flossing należy traktować jako narzędzie wspomagające pracę terapeuty manualnego.

Czy stosowanie lodu w miejscu urazu ma sens?

Przykładanie lodu do podrażnionych tkanek zmniejsza dolegliwości bólowe i działa przeciwobrzękowo. Niestety lód wpływa na pogorzenie ukrwienia uszkodzonego rejonu, czego efektem jest opóźnienie procesu gojenia. Spowalnia również pracę układu nerwowego co może być problemem przy próbie kontynuowania lub szybszego podjęcia aktywności (ze względu na pogorszoną kontrolę uszkodzonego już miejsca, czego efektem może być pogłębienie urazu).

Alternatywą dla lodu jest właśnie flossing. Jego działanie przeciwobrzękowe, przeciwbólowe oraz przyspieszenie gojenia czyni go jedną z głównych technik podczas leczenia ostrych urazów.

W stanach przewlekłych taśmy floss band wykorzystywane są jako dodatek do całego postępowania. Kompromisem w wykorzystaniu lodu po urazie jest zastosowanie dwukrotnej aplikacji zimnego kompresu bezpośrednio po urazie w cyklu: 5 minut – 20 minut przerwy – 5 minut aplikacji, po czym wdrażamy protokół MEAT:

Postępowanie w ostrych urazach – protokół MEAT:

• M (movement) – kontrolowany ruch pozytywnie wpływający na stymulację krążenia;
• E (exercise) – odpowiednio dobrane ćwiczenia poprawiające ruchomość stawu oraz pobudzające działanie układu limfatycznego;
• A(analgesics) – środki przeciwbólowe, ale nie przeciwzapalne (np. paracetamol) w celu kontroli nagłego i ostrego bólu;
• T (treatment) – terapia: wykorzystanie technik manualnych i fizykoterapii.

Nieco inaczej ma się sytuacja w przypadku postępowania po zabiegach operacyjnych, gdzie często musimy zwrócić większą uwagą na ochronę tkanek, które były naruszone podczas zabiegu.

W tych sytuacjach wdrażamy protokół POLICE:

• P (protection) – ochrona uszkodzonej struktury (np. poprzez zastosowanie ortezy, kul łokciowych);
• OL (optimal loading) – właściwe obciążanie (zazwyczaj w zakresie tolerancji bólowej);
• I (ice) – chłodzenie lodem (zmniejsza dolegliwości umożliwiając obciążanie, ale może wpływać negatywnie na gojenie);
• C (compression) – kompresja (bandaż, odzież kompresyjna) – terapia przeciwobrzękowa;
• E (elevation) – elewacja – uniesienie kończyny poddanej zabiegowi powyżej poziomu serca w celu zmniejszania obrzęku limfatycznego.